Բնությունը որպես ուսուցման լայն հարթակ

Անցավ ևս մեկ տարի, կարծես երեկ էր, որ գրում էի նախորդ տարվա մայիսյան հավաքին ներկայացվող նյութերի վերաբերյալ հոդվածս:Տարվա աննկատ անցնելն արդեն իսկ խոսում է սիրված, կարևոր գործով զբաղվելու մասին:Տարվա ընթացքում իրականացված նախագծերից ցանկանում եմ ներկայացնել Թռչնադիտարկում  Խոր Վիրապում նախագիծը, քանի որ նման նախագիծ կազմակերպում եմ առաջին անգամ,  և այն իր մեջ ներառում է բազմաբնույթ ուսուցման ոլորտներ, փորձեմ վերլուծել, ներկայացնել վերջինիս ընթացքը :

Նախագծի առաջարկը ստացա իմ գործընկեր Սիրանուշ Թումանյանից: Նախագծի մասին տեղեկանալուց հետո, շատ արագ կազմվեց սովորողների մի խումբ՝ հետաքրքրված թռնունների ինչպես տեսակային բազմազանությամբ , այնպես էլ կենսակերպվով:Խումբը կազնված էր տարատարիք սովորողներից:Նախագծի ընթացում երեխաները սովորեցին օգտվել հեռադիտակից, նրանք աշխատում էին զույգերով՝ավագ ընկերները համբերատար և հոգատար վերաբերմունք էին ցուցաբերում  իրենց կրտսեր ընկերների նկատմամբ:Կարծում եմ ցանկացած ճամփորդության անհրաժեշտ է ներգրավել տարատարիք սովորողների,   քանզի հոգատարությունն ու միմյանց օգնելը, ոչ պակաս  կարևոր որակներ են, քան կրթությունը, վերջինս սովորողի մեջ սերմանելն ու ամրապնդելը ևս մեր՝ մանկավարժներս, խնդիրն է:Փորձեմ համառոտ ներկայացնել այն ամենը ինչ ուսումանասիրեց մեր խումբը նախագծի ընթացքում

·         Այցելեցինք Արմաշի ձկնաբուծարան, Սուրենավան գույղ, որի արդյունքում սովորողները պատկերացում կազմեցին  Արարատի մարզի աշխարհագրական տարածքի  և մարզում ձկնաբուծության  զարգացման հեռանկարների մասին

·         Կազմեցին հստակ պատկերացում արհեստական և բնական լճերի վերաբերյալ

·         Ուսումնասիրեցինք դեպի լճեր հոսող ջրանցքները, քանի որ վերջիններս սեփական տարածքներ են ,  անհամեմատ մաքուր էին, քան Վերին Չարբախի ջրանցքները, որոնք մենք ուսումանսիրել էինք  նախորդ ճամփորդության ժամանակ

·         Հեռադիտակով ուսումնասիրեցիքն տարբեր թռչուններ, դրանց բնորոշ հատկանիշներ

·         Արմաշից հետո ճանապարհվեցինք  Խոր Վիրապ, որտեղ կազմակերպեցինք քայլարշավ մոտ 3կմ ՝դեպի եկեղեցի հարակից բլուրների վրայով

Սովորողների նյութերը

1.      Ճամփորդոությունն ավարտվեց, երբ մենք հասանք դպրոց: Այս ճամփորդության արդյունքով ես կարողացա առաջին անգամ հեռադիտակով դիտել թռչուններին: Սովորեցի ճիշտ բարձրանալ բլուրներ: Հեղինակ՝ Արեգ Սահակյան:

2.      Ճիշտն ասած ինձ ամենաշատը գերեց Հայկական որորը, քանի որ նա էլ ավելի յուրահատուկ և գեղեցիկ էր, բացի դրանից նա ուներ հետաքրքիր պատմություն։ Այդ թռչունի համար Թուրքերը և հայերը շատ պատերազմներ են ունեցել, քանի որ այդ թռչունից նաև կար Թուրքերի մոտ և նրանք չէին ցանանում, որպեսզի կոչվեր Հայկական որոր։ Չնայած վերջում հայերը հաղթեցին, քանի որ այդ թռչունի անվանումը անգամ շատ այլ լեզուներից թարգմանած լինում է Հայկական որոր:Հեղինակ՝ Անի Արղության:

3.      Արմաշից հետո շարժվացինք դեպի Խոր Վիրապ: Հենց այնտեղ ընդմիջում արեցինք ու սկսեցինք քայլարշավը: Քայլեցինք մոտ 3 կմ, հաղթահարեցինք մեծ և փոքր բարձունքներ: Հեղինակ՝ Նիկա Պողոսյան:

4.       Հետո գնացինք Խոր Վիրապ, որպեսզի տեսնեինք Հայկական որորին որը բնադրում է  Հայաստանի, Վրաստանի, Թուրքիայի և Իրանի լեռնային լճերի մոտ։Թվաքանակով ամենամեծ պոպուլյացիան Հայաստանում ՝ Սևանա, Արփի լճերի, Արաքս, Հրազդան և Ախուրյան գետերի շրջակայքում:Հեղինակ՝Ռուզան Մինասյան:

5.       Արմաշի ձկնաբուծարանից հետո գնացինք Խոր Վիրապ։ Հանգստանալուց և ուտելուց հետո  քայլեցինք դեպի եկեղեցի։ Սակայն ոչ թե աստիճաններով գնացինք, այլ՝ մոտակա բլուրների վրայով:Հեղինակ՝ Մարկ Միկաիլ:

Այսքանը համարում եմ դրական  նկարագիր, չմոռանամ նշել սովորողներիս ուրախությունից պսպղացող աչքերը՝ ամեն մի թռչնի ինքնուրույն տարբերելու, ճանաչելու  դեպքում: